Droga od biskupa do kardynała. Trzeba spełnić liczne wymagania

Choć nie jest to konieczne, zgodnie z tradycją Kościoła kardynałami zostają biskupi, którzy po przyjęciu święceń będą mogli w pełni uczestniczyć w najważniejszych funkcjach związanych z godnością kardynalską. Ostatnim kardynałem, który nie był wyświęconym księdzem był Teodolfo Mertel, który swoją posługę pełnił w XIX wieku.

Od tego czasu, wszyscy kardynałowie byli uprzednio biskupami, co ułatwiło im dalsze sprawowanie urzędu. Kardynałowie są mianowani przez papieża, po zasięgnięciu opinii członków Kolegium Kardynalskiego. Na wybór kandydatów mają wpływ m.in. ich dokonania pastoralne, naukowe, administracyjne i duchowe.

Ważnym elementem, na który uwagę zwraca papież podczas mianowania nowego kardynała, jest jego doświadczenie duszpasterskie i naukowe. Przyszły kardynał powinien mieć bogate doświadczenie duszpasterskie, odpowiadać za rozwój swojej dotychczasowej diecezji, a w wybranych przypadkach - za działalność misyjną. Przyszły kardynał musi odznaczać się także wybitną znajomością doktryny i moralności chrześcijańskiej, być wiernym nauczaniu Kościoła Katolickiego i okazywać gotowość do wspierania papieża i pracy nad reformami struktur Kościoła.

Jako że ostatnie zdanie w mianowaniu kardynała należy do papieża, ważne jest, aby osoba ta cieszyła się zaufaniem papieskim, które odzwierciedla oddanie i zdolność do pełnienia kluczowych funkcji w Kościele.

Kardynałami zostają najczęściej osoby o bogatym dorobku duchowym lub naukowym, co wiąże się z osiągnięciem pewnego wieku. Najczęściej godność tę piastują kapłani powyżej 60. roku życia, jednak nie ma limitów wiekowych, które upoważniają biskupa do zostania kardynałem.

Warto jednak zaznaczyć, że kardynałowie powyżej 80. roku życia nie biorą już udziału w konklawe, a co za tym idzie, nie przyczyniają się do wyboru nowego papieża po śmierci lub abdykacji obecnie panującego.

Nieformalnym, choć istotnym, wymaganiem branym pod uwagę przez papieża przy wyborze kardynałów jest także stan zdrowia fizycznego i psychicznego kandydatów. To kwestia odpowiedzialności i licznych obowiązków na tym stanowisku.

Rolą kardynała jest przede wszystkim pomoc i doradzanie papieżowi oraz wsparcie go w podejmowaniu kluczowych dla Kościoła decyzji. Kardynałowie mogą sprawować nadzór nad ważnymi diecezjami i brać udział w konklawe. Do podstawowych obowiązków kardynała należy szerzenie nauki Kościoła i dawanie swoją postawą świadectwa żywego Kościoła, a także uczestnictwo w międzynarodowych debatach na temat współczesnych wyzwań moralnych i społecznych.

Droga od biskupa do kardynała to proces, który wymaga nie tylko głębokiej wiary, rozległej wiedzy teologicznej, bogatego doświadczenia duszpasterskiego, ale także oddania i zaufania ze strony papieża. Kandydaci muszą wykazać się lojalnością wobec nauki Kościoła, zdolnościami organizacyjnymi i moralnymi, a także gotowością do podejmowania trudnych decyzji.

Choć nie istnieje sztywny schemat czy określony wiek, najwyższe stanowiska w Kościele są przyznawane tym, którzy są gotowi służyć wspólnocie wiernych na najwyższym poziomie. Kardynałowie pozostają na swojej funkcji do odwołania przez papieża, rezygnacji lub śmierci. Z racji upływu czasu i wieku wielu kardynałów staje się kardynałami honorowymi, gdyż ich aktywny udział w działalności konklawe jest ograniczony.